☺ ☺ ☺ မဂၤလာပါ ဘ၀နဲ႕ ဆႏၵ တစ္ထပ္တည္းၾကပါေစ ☺ ☺ ☺

^☺^☺^☺^☺^☺^☺^ ဖရက္စ္ သီခ်င္းမ်ား ^☺^☺^☺^☺^☺^☺^

Album ---{ 1 }

စဥ္

( ၁ )

( ၂ )

( ၃ )

( ၄ )

( ၅ )

( ၆ )

( ၇ )

( ၈ )

( ၉ )

( ၁၀ )

သီခ်င္းေခါင္းစီး

ေၾကကြဲရလိမ့္မယ္

ႏွလံုးသားခ်င္းထိခဲ့တယ္

ငါ့ရဲ႕အနား

မုန္းခုိင္းတုိင္းမမုန္းႏုိင္ဘူး

ေႏြဦးကဗ်ာ

ဖူးစာရွင္

WAKA WAKA 2010

ေက်းလက္ေတာတန္း

ကုိယ္ရံေတာ္

ရုိးသားခ်င္တယ္

သီဆုိသူ

L ဆုိင္းဇီ

လင္းနစ္

ဒုိ ေရ မီ

မာရဇၨ

ၾကဳိးၾကာ

ေနေန

Shakia

ထြဏ္းခမ္း

ေရႊရည္ျဖဳိးေမာင္

ဆုန္သင္းပါရ္

Album ---{ 2 }

စဥ္

( ၁၁ )

( ၁၂ )

( ၁၃ )

( ၁၄ )

( ၁၅ )

( ၁၆ )

( ၁၇ )

( ၁၈ )

( ၁၉ )

( ၂၀ )

သီခ်င္းေခါင္းစီး

ဗုဒၶံ ဓမၼံ သံဃံ

သူငယ္ခ်င္း

အခ်စ္ၿမွား

တစ္သက္လံုးအတြက္

ဘယ္ေတာ့မွမေမ့

တြဲလက္မ်ား

ပထမဆံုးခ်စ္သူ

မဟာ ( ၁ )

ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႕

ငါ့ရင္ခြင္ကုိ

သီဆုိသူ

စုိးပိုင္

ညဏ္လင္းေအာင္

ဗန္းေသာ့ဒ္က်င္း

စုိင္းလိတ္

မင္းမင္း ၊ သိီရိခင္ေဇာ္

ထူးအယ္လင္း ၊ မီးမီးခဲ

စႏီၵ

ေဇာ္၀င္းထြဋ္

ရွင္ဖုန္း ၊ N ကုိင္ရာ

ေဇာ္၀င္းထြဋ္

Album ---{ 3 }

စဥ္

( ၂၁ )

( ၂၂ )

( ၂၃ )

( ၂၄ )

( ၂၅ )

( ၂၆ )

( ၂၇ )

သီခ်င္းေခါင္းစီး

၀ဋ္ေၾကြး

အခ်စ္ရိပ္ညေန

မ်က္ႏွာ

ကာရံမဲ့အခ်ိန္မ်ား

တကယ္ပဲလဲ နင္မခ်စ္ပဲနဲ႕

ခ်စ္သူ႕အနား

ေၾကြလြင့္ရေတာ့မယ္

သီဆုိသူ

ေဇာ္၀င္းထြဋ္

၀ုိင္းစုခုိင္သိန္း

အိုင္အမ္ဘီ

၀ုိင္၀ုိင္း

ခ်မ္းခ်မ္း

ဘန္နီၿဖဳိး

အိမ့္ခ်စ္

Tuesday, June 9, 2009

သက္သတ္လြတ္အေရးၾကီးလား....။

သက္သတ္လြတ္ စားျခင္းအေၾကာင္းသည္ ေလ်ာ္၏ မေလ်ာ္၏ သင့္၏ မသင့္၏ကုိ အျမင္ရွင္းလင္းေစရန္ က်ေနာ စုေဆာင္းဖတ္မိထားေသာ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းရဲ႕ ေကာင္းက်ဳိး ဆုိးက်ဳိးမ်ားကို အနည္းငယ္မွ် တင္ျပလုိက္ပါတယ္.....။

(၁) သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ စင္ၾကယ္ေသာ က်င္စဥ္ ဟုတ္မဟုတ္။ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ ဗုဒၶ၏ တရားဓမၼနယ္ပယ္တြင္ က်င့္စဥ္တစ္ရပ္အေနႏွင့္ ရွိခဲ့သလား။ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ မဂ္၊ ဖုိလ္ ၊ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းဟုတ္ပါသလား...။
သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ မဂ္၊ ဖုိလ္ ၊ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းဟုတ္ အက်င့္ဟုတ္ခဲ့လွ်င္ သက္သတ္လြတ္ စားျခင္းသည္ စင္ၾကယ္ေသာ က်င့္စဥ္တစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့ပါမူ က်င့္စဥ္တစ္ရပ္အေနႏွင့္ ရွိသင့္လ်င္ ဘုရားေဟာ ပရိယတ္ပါဠိေတာ္မ်ားႏွင့္ အဠကထာ ဋီကာမ်ားတြင္ ေဟာၾကားထားမည္ျဖစ္ပါသည္ ယုခု မေဟာၾကားခဲ့ပါ မဖြင့္ဆုိခဲ့ပါ။
(၂) သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ တစ္စံုတစ္ရာ အျပစ္က်ဴးလြန္မူ႕ေရာက္ မေရာက္။
သက္သတ္လြတ္စားရုံသက္သက္ႏွင့္ အျပစ္က်ဴးလြန္ရာမေ၇ာက္ပါ။ သုိ႕ေသာ္ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းကို အက်င့္ေကာင္း အက်င့္မွန္လုိ႕ ယူဆျပီး ကုသုိလ္တရားျဖစ္ေစတယ္လုိ႕ ယူဆရင္ မိစာၧဒိ႒ိ ျဖစ္သြားပါသည္။
(၃) သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ ဗုဒၶ၏ ေမတၱာစက္၊ ေမတၱာအာနိသင္ကို ဆန္႕က်င္ေသာ သေဘာ ရွိမရွိ၊ အေထာက္အကူျပဳမျပဳ။
သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ ေမတၱာစိတ္၊ ေမတၱာအာနိသင္ကုိ ဆန္႕က်င့္ေသာ သေဘာမရွိပါ။ သက္သက္လြတ္စားရုံသက္သက္ႏွင့္လဲ ေမတၱာစိတ္ကုိ အေထာက္အကူမျပဳပါ။
(၄) သက္သတ္လြတ္စားျခင္းသည္ ရတနာသံုးပါးႏွင့္ ဗုဒၶ၏တရားဓမၼလမ္းစဥ္တြင္ ခလုတ္ကန္းသင္း ျဖစ္ မျဖစ္၊ ဓမၼႏ ၱရာယ္ႏွင့္ ျငိမျငိ။
သက္သတ္လြတ္စားရုံသက္သက္ႏွင့္ ရတနာသံုးပါး ဗုဒၶ၏ ဓမၼလမ္းစဥ္တြင္ ခလုတ္ကန္းသင္းမျဖစ္ပါ။ ဓမၼႏ ၱရာယ္ႏွင့္ မျငိပါ။ သုိ႕ေသာ္ သက္သက္လြတ္စားမွ တရားရမယ္၊ ေမတၱာစိတ္ျဖစ္မယ္ သက္သတ္လြတ္မစားပဲ ေမတၱာပြားမ်ားရင္ အလကားပဲ စေသာ သက္သတ္လြတ္သမားမ်ား၏ စကားမ်ားသည္ ခလုတ္ကန္းသင္း ျဖစ္ပါတယ္ ဓမၼႏ ၱရာယ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ သာသနာေတာ္မွာ မစားသင့္တဲ့ အသားကို ပညတ္ထားကေတာ့ ဒိဠသဒၵါ၊ သုတသဒၵါ၊ ပရိ္သကၤတသဒၵါ၊ ဒိဠသဒၵါဆုိ တာ မ်က္စိနဲ႕ျမင္တဲ့ ျမင္သား၊ သုတသဒၵါဆုိတာ နားနဲ႕ၾကားတဲ့ ၾကားသား၊ ပရိ္သကၤတသဒၵါ ဆုိတာ ရည္ရြယ္ျပီးသက္တဲ့သားလုိ႕ယုံမွားသံသယရွိတဲ့သား၊ ဒီအသားေတြသာ မစားအပ္တာပါ။ ဒီသဒၵါ သံုးမ်ဳိးကလြတ္ရင္ ဘုရား၊ ပေစၥကဗုဒၶ၊ ရဟႏၱာမ်ား ဘုန္းေပးပါတယ္။ ေနာက္ျပီး သားၾကီးျဖစ္တဲ့ (၁)လူသား(၂)ဆင္သား၊(၃)ျမင္းသား၊(၄)ျခေသၤ့သား၊ (၅)က်ားသား၊(၆) က်ားသစ္သား၊(၇) ၀က္၀ံသား၊(၈) ၀ံပုေလြသား ၊ (၉) ေခြးသား၊ (၁၀)ေျမြသား၊ ဆုိတဲ့ ဆယ္မ်ဳိးလဲမစားအပ္ပါဘူးလုိ႕ ဘုရားေဟာပညတ္ရွိပါတယ္။
ဒီပညတ္ခ်က္ေတြကို ေထာက္ၾကည့္ရင္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သက္သတ္လြတ္မစားပါဟု သိႏဳိင္ပါသည္။ ေဒသာနာေတာ္အရ သက္သတ္လြတ္စားပါသည္ဆုိလ်င္ က်န္းမာေရးအတြက္ စားျခင္းသာျဖစ္ပါသည္ စားႏဳိင္ပါသည္ အျပစ္မရွိပါ သို႕ေသာ္ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းအား အက်င့္ေကာင္း အက်င့္ျမတ္ ကုသိုလ္ျဖစ္သည္ဟု ခံယူ၍သာ မစားသင့္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အစားအစာသည္ ရုပ္တရားမွ်သာျဖစ္ျပီး လူတစ္ေယာက္ကုိ အထက္ဘံုႏွင့္တကြ နိဗၺာန္လည္း မပို႕ႏုိင္သလို အပါယ္လဲ မက်ႏုိင္ပါ။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား၏ ေမတၱာသုတ္တြင္ ေမတၱာရွင္သည္ ရသမွ်ႏွင့္ ေရာင့္ရဲရမည္ ကိစၥနည္းရမည္ ေပါ့ပါးေသာ အသက္ေမြးျမဴမူ႕ ရွိရမည္ဟု ေဟာခဲ့ပါတယ္။ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းအား ေမတၱာပြားမ်ားရန္ စားသည္ဟုလည္း ခံယူျပီးမစားသင့္ပါ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေမတၱာဟူသည္ သက္ရွိသတၱ၀ါေတြ အေပၚမွာသာ ပြားမ်ား ပုိ႕ရမည္သာျဖစ္သည္ သက္မဲ့ျဖစ္ေသာ ထမင္း၊ ဟင္းမ်ားေပၚ ေမတၱာပြားမ်ားရမည္ဟု ျမတ္စြာဘုရားရွင္ မေဟားၾကားခဲ့ပါ။ ေသေၾကပ်က္စီး၍ ဟင္းအျဖစ္သုိ႕ေရာက္ေနေသာ ဟင္းကို ျမင္မွ ေသေလျပီးေသာ သတၱ၀ါအား သနားျခင္းကို ေရွ႕ရွဴ႕၍ မစားပါဟု ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းမ်ဳိးသည္ တိတၱိတကၠဒြန္းတုိ႕၏ ေရွာင္ၾကဥ္မူ႕မ်ဳိးသာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အယူမွားေသာ မိစာၧဒိ႒ိသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခု က်ေနာတုိ႕ ျမင္ေတြ႕ေနရသည္မွာ သက္မဲ့အေပၚတြင္ ေမတၱာပြားမ်ားျပီး သက္ရွိသတၱ၀ါမ်ားအေပၚတြင္ ညွင္းပန္း ႏုိပ္စက္ မတရားျပဳေနသည္ကုိသာျဖစ္သည္။
သက္သတ္လြတ္စားသံုးသူမ်ားသည္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိပါသည္ အက်င့္ေကာင္း အက်င့္ျမတ္ထင္၍စားျခင္း၊ အလုိနည္းျခင္၍စားျခင္း၊ ရြ႕ရွာစက္ဆုပ္ဖြယ္ဟု ယူဆ၍စားျခင္း၊ ေရာဂါႏွင့္မတည့္၍ မိမိက်န္းမာေရးေၾကာင့္စားျခင္း၊ မ်ဳိးရုိးအလုိက္စားျခင္း သတၱ၀ါမ်ားအား သနား၍စားျခင္း၊ နတ္ခ်စ္ေစလုိေသာေၾကာင့္ နတ္မၾကဳိက္ေသာေၾကာင့္ေသာ္လည္ေကာင္း၊ အထက္နတ္မ်ား အကူအညီလုိေသာေၾကာင့္ေသာလည္ေကာင္း စသျဖင့္ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ စားပါသည္။ ျပသာနာမရွိပါ လူအမ်ဳိးမ်ဳိးစိတ္အဖံုဖံု ျဖစ္ပါသည္ ျပသာနာရွိေနသည္မွာ သက္သတ္လြတ္စားသမားမ်ားသည္ မိမိတုိ႕စားျခင္းအေပၚ ဂုဏ္ယူ၀ါၾကြား၍ မစားသူမ်ားအာ ျပစ္တင္ရွဳံ႕ခ်ျခင္း၊ မိမိတုိ႕ စားေနသည္မွာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ ျဖစ္သည္ ကုသိုလ္တရားျဖစ္သည္ဟု ခံယူထားျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ မွားေသာ အယူမၽွ်သာ ျဖစ္ပါသည္။

Tuesday, June 2, 2009

သမထ ႏွင့္ ၀ိပႆနာ...။

ေလာက၌ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ခံစားမူ႕ကုိ အလယ္အလတ္ထားေသာ နည္းအား လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၅၀၀) ေက်ာ္က ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သတၱ၀ါအားလံုးအား မဟာဂရုဏာေတာ္ႏွင့္ ဆံုးမလမ္းညြန္ျပခဲ့ပါသည္။ တကယ္လုပ္ပါက အမွန္ခ်မ္းသာမည္ျဖစ္ေၾကာင္းလဲ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ အာမခံေတာ္မူခဲ့ပါတယ္ အဲ့ဒီနည္းလမ္းကေတာ့ ၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၀ိပႆနာ အားထုတ္သူမ်ားသည္ မိမိတုိ႕ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ ကံ၊ ညဏ္၊ ၀ိရိယ စြမ္းအားနဲ႕ အခ်ိဳးညီစြာ အက်ဳိးကုိ ခံစားရမွာျဖစ္ျပီး မ်က္ေမွာက္မွာ ေတြ႕ၾကဳံရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ေသာက၊ ပရိေဒ၀၊ ဒုကၡ၊ ေဒါမနႆ စတဲ့ အပူမီးေတြကို ျငိမ္ေအးေစကာ ေနာင္သံသရာမွာလဲပဲ ေကာင္းက်ဳိးကုိသာ ျဖစ္ေပၚေစမည့္ နည္းလမ္းျဖစ္သလို သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ေစႏုိင္ေသာ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းလဲ ျဖစ္ပါတယ္ သံသရာ ျပတ္မျပတ္ ဘ၀ခ်ဳပ္မခ်ဳပ္ကိုေတာ့ အားထုတ္သူကုိယ္တုိင္ႏွင့္သာ သက္ဆုိင္ပါသည္။
၀ိပႆနာသည္ ရုပ္နမ္ဓမၼ၌ အျမဲမပ်က္ ေျပာင္းလဲ ေဖာက္ျပန္ ျဖစ္ေပၚ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ေနေသာ သခၤ ါရတရားတုိ႕ကို အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ၊ လကၡဏာ အားျဖင့္ ညဏ္တြင္ထင္ရွာလာေအာင္ ရွဴ႕ပြားဆင္ျခင္ ျခင္းပင္ျဖစ္ပါတယ္။ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ဆုိရေသာ ရုပ္နာမ္တုိ႕၏ သဘာ၀လကၡဏာကုိ ပရမတ္ဆုိက္ေအာင္ ရွဴ႕ပြားျပီး ဒီရုပ္နာေတြရဲ႕ ျဖစ္၊ တည္၊ ပ်က္၊ ျခင္းသေဘာျဖစ္ေသာ သခၤတလကၡဏာကုိ ရွဴ႕ႈပြား ဆင္ျခင္ရျခင္းပါပဲ။ ဒီလုိရုပ္နာမ္သခၤ ါရတုိ႕ရဲ႕ အနိစၥေတြကို အၾကိမ္ၾကိမ္အဖန္ဖန္ ရွဴ႕ပြားဆင္ျခင္ပါက ရုပ္နာမ္ဓမၼတုိ႕သည္ မိမိတုိ႕အလုိကို မလုိက္ အစုိးမရမူ႕ျဖစ္ေသာ အနတၱလကၡဏာ ေပၚေပါက္လာပါသည္။ သတိထားသင့္သည္မွာ မိမိတုိ႕အလုိကို မလုိက္သည့္အျပင္ မိမိကသာ ယင္းတုိ႕၏ ေက်းကၽႊန္ျဖစ္ကာ ယင္းတုိ႕၏ အလုိကို လုိက္ပါ ေဆာင္ရြက္ေနရပါသည္။ ေဖာ္ျပပါ ရုပ္နမ္ဓမၼတုိ႕၏ အနိစၥအား ရွဴ႕ပြားဆင္ျခင္ျခင္းအားျဖင့္ အနိစၥညဏ္ရင့္သန္လာေသာအခါ အနတၱလကၡဏာ ေပၚေပါက္လာကာ ဘာ၀နာညဏ္သက္၀င္လာျခင္းကို သာမည လကၡဏာ ျဖစ္ပါသည္ ဤကဲ့သုိ႕ ပရမတၳက်က် သဘာ၀ေပၚလြင္လာျပီး မၾကာခင္မွာပင္ သခၤတလကၡဏာထင္ျမင္ျပီး သာမညညဏ္သက္၀င္ပါက ၀ိပႆနာျဖစ္ပါေတာ့သည္။ ၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္းကို က်င့္ၾကံျပီး နိဗၺာန္ကို ေလွ်ာက္လွမ္းေနေသာ ဘာ၀နာခရီးတြင္ သတိ၊ သမာဓိ ဦးစီးေသာ သတိပ႒ာန္နယ္ႏွင့္ သတိ၊ ပညာ(သမၸဇဥ္) ဦးစီးသည့္ ၀ိပႆနာနယ္ ရွိပါသည္ ေျခာက္ပါးေသာ အာရုံႏွင့္ ဒြါရ တုိက္ဆံုေသာ အခါ ျမင္မွန္းသိ၊ ၾကားမွန္းသိ၊ နံမွန္းသိ၊ ရသာမွန္းသိ၊ ေတြ႕ထိမွန္းသိ၊ ၾကံေတြးမွန္းသိ စသည္တုိ႕သည္ သိရုံမွ်သိသည့္ သတိပ႒ာန္နယ္ ျဖစ္ပါတယ္ ၀ိပႆနာနယ္ကုိ မေရာက္ေသးပါဘူး။ ၀ိပႆနာနယ္တြင္ ျမတ္စြာဘုရားေဟားၾကားထားေသာ နည္းနာနိႆရ အတုိင္း တိတိက်က် က်င့္ၾကံျပီး ရဴ႕ပြားသည့္ အႏုပႆနာႏွင့္ အရွဴ႕ခံတရားတုိ႕ ကုိက္ညီရမည္ အရွဴ႕ခံတရားသည္ ပရမတ္ျဖစ္ရျပီး အျဖစ္ႏွင့္အပ်က္ကုိ ဘာ၀နာညဏ္ျဖင့္ ျမင္ရပါမည္။ အျဖစ္ႏွင့္အပ်က္ သခၤ ါရတရားမ်ားကို အနိစၥ၊ ဒုုကၡ၊ အနတၱ အခ်က္မ်ား ညဏ္သက္၀င္လာရပါမည္။ ဤကဲ့သုိ႕ ျပည့္စံု ညီညြတ္ပါမွ ၀ိပႆနာနယ္ကို ေရာက္ရွိပါမည္။ တနည္းဆုိရေသာ သတိ၊ပညာ(သမၸဇဥ္) ညဏ္သက္၀င္ရပါမည္။ အရွဴ႕ခံတရားလဲမွန္ ရွဴ႕နည္းလဲ မွန္ကန္ျပီး ကံ၊ ညဏ္၊ ၀ိရိယလည္း ျပည္စံုမည္ဆုိပါက ၀ိပႆနာ ညဏ္စဥ္မ်ား တစ္ဆင့္တစ္ဆင့္တက္ကာ မဂ္ဖုိလ္ သို႕ ဆုိက္ေရာက္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ရုပ္နာမ္ ပရမတ္တုိ႕၏ အျဖစ္အပ်က္ကို ဘာ၀နာမယညဏ္ျဖင့္ မျမင္ႏဳိင္ေသးသမွ် ၀ိပႆနာသို႕ မေရာက္ေသးပါ ၀ိပႆနာနယ္သုိ႕ မေရာက္ေသးပါက ေလာကုတၱရာမဂ္ႏွင့္ေ၀းေနအံုးမည္ ျဖစ္ပါသည္။
အလွ်င္သင့္တုန္း ၀ိပႆနာႏွင့္ သမထ ကြဲျပားပံုကုိ မွတ္သားထားသမွ် အနည္းငယ္တင္ျပပါအံုးမည္။ တရားကုိ အေလးအနက္ထား အားထုတ္ေနၾကသူမ်ားသည္ သမထႏွင့္ ၀ိပႆနာကုိ ကြဲျပားစြာ နားလည္းထားဖုိ႕လုိပါသည္။ သမထႏွင့္ ၀ိပႆနာ မကြဲျပားပါက ၀ိပႆနာ အားထုတ္ေနေသာလည္း သမထ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ေနတတ္ျပီး မဂ္ဖုိလ္ႏွင့္ သီသီကေလး လြဲေနတတ္ပါသည္ ႏွစ္နာလြန္းလွပါသည္။ ၀ိပႆနာလမ္း မေျဖာင့္ျဖဴးေသာ အားထုတ္မူ႕သည္ ကုသုိလ္ရေသာ္လည္း မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ႏွင့္က ေ၀ကြားပါသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ နိဗၺာန္မဂ္ဖုိလ္ကုိ ရည္းမွန္းအားထုတ္သူမ်ားသည္ သထမႏွင့္ ၀ိပႆနာ ကြဲျပားမူ႕ကို ေကာင္းစြာ နားလည္ထးသင့္ပါသည္။

၁။ သမထသည္ နိ၀ါရဏ (၅)ပါးႏွင့္ ပရိယဌာန ကိေလသာအား ၀ိကၡမ ၻနပဟာန္အားျဖင့္ ခပ္ၾကာၾကာပယ္ခြာႏုိင္ျပီး စိတ္တည္ၾကည္ ျငိမ္သက္မူ႕ဟူေသာ သမာဓိလုပ္ငန္းျဖစ္ပါသည္။ ၀ိပႆနာသည္ နိ၀ါရဏ(၅)ပါးႏွင့္ အႏုသယကိေလသာ တုိင္ေအာင္ သမုေဒၧဒပဟာန္အားျဖင့္ အျမစ္ျပတ္ပယ္သက္ပါသည္။

၂။ သမထတြင္ ကမၼ႒ာန္းနည္းေလးဆယ္ ရွိျပီး ၀ိပႆနာတြင္ သတိပ႒ာန္ေလးမ်ဳိး ရွိပါသည္။

၃။ သမထသည္ ကမၼ႒ာန္း၏ ဆုိင္ရာ ပညတ္အာရုံကုိ ပရိကမၼနိမိတ္၊ ဥဂၢဟနိမိတ္၊ ပဋိဘာဂနိမိတ္၊ အဆင့္ဆင့္ ရွဴ႕ပြားရသည္။ သမထသည္ ပညတ္ကို အာရုံျပဳေသာေၾကာင့္ အာရုံလုိက္စား မုိက္မားမိပါက ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္တတ္ပါသည္။ ၀ိပသာနာသည္ အရွဴ႕ခံ ရုပ္နာမ္တို႕တုိ႕၏ သဘာ၀လကၡဏာ၊ သခၤတ လကၡဏာ၊ သာမညလကၡဏာ ျဖစ္ေသာ ရုပ္နာမ္ဓမၼသခၤ ါရတရားတုိ႕၏ ျဖစ္၊ တည္၊ ပ်က္ ျခင္းသေဘာ၌ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ အျခင္းအရာမ်ားအား ဘာ၀နာမယညဏ္ သက္၀င္ကာ ရုပ္နာမ္ပရမတ္ကို အာရုံျပဳေသာေၾကာင့္ အာရုံလုိက္စားစရာ မရွိကာ မရူးႏုိင္ေပ။ ရူးသြပ္သူမ်ားပင္ ၀ိပႆနာအား နည္းမွန္လမ္းမွန္ အားထုတ္ပါက ေရာဂါ ေ၀ဒနာ သက္သာလာပါသည္။

၄။ သမထ၏ လုိရင္းမွာ စ်ာဥ္ျဖစ္သည္။ ပဋိဘာဂနိမိတ္ ေပၚျပီးေနာက္ ဥပစာရစ်ာဥ္၊ ပထမစ်ာဥ္၊ ဒုတိယစ်ာဥ္၊ တိတယစ်ာဥ္၊ စတုတၳစ်ာဥ္ တုိင္ေအာင္ အပၸနာစ်ာဥ္ကို ရူ႕ပြား၏။ အပၸနာစ်ာဥ္ႏွင့္ အာရုပၸစ်ာဥ္ဟူ၍ ရွိရာ ယင္းေအာက္စ်ာဥ္ေလးပါးႏွင့္ အထက္စ်ာဥ္ေလးပါးသည္ သမပတ္ ရွစ္ပါးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ၀ိပႆနာ၏ လုိရင္းမွာ မဂ္ဖုိလ္ နိဗၺာန္ ျဖစ္ပါသည္ ။ မဂ္ေလးဆင့္ ဖုိလ္ေလးဆင့္ရွိရာ ယင္းကုိေလာကုတၱရာစိတ္ ရွစ္ပါးဟု ဆုိသည္။ မဂ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးတရာျဖစ္ေသာ ဖုိလ္သည္ ဖလသမာပက္ ျဖစ္ပါသည္။ ၀ိပသာနာသည္ သာမညလကၡဏာျဖင့္ ညဏ္သက္၀င္ျပီး ညဏ္စဥ္ဆယ္းပါး အဆင့္ဆင့္ ရွဴ႕ပြား၏။

၅။ သမထ ရွဴ႕ပြားရာ၍ အပၸနာစ်ာဥ္ရပါက ရူပကုသုိလ္၊ အရုပၸစ်ာဥ္ရပါက အရူပကုသိုလ္ ျဖစ္ျပီး ်ဆုိင္ရာ ျဗဟၼာဘံုသုိ႕ ေလာေရာက္သည္ သမထ၏ အျမင့္ဆံုးပန္းတုိင္သည္ ျဗဟၼာဘုံျဖစ္သည္။ ၀ိပႆနာသည္ ေသာတပတိၱရလွ်င္ အပယ္တံခါးပိတ္ကာ အမ်ားဆံုး (၇) ဘ၀သာ သံသရာ က်န္ပါေတာ့သည္။ ထုိမွ တစ္ဆင့္ အထက္မဂ္မ်ား ျဖစ္ေသာ သကာဒါမိမဂ္၊ အနာဂါမိမဂ္ မ်ားအဆင့္ဆင့္ရရွိကာ (၃)ဘ၀(၁)ဘ၀သာ သံသရာက်န္ရွိကာ အရဟတၱမဂ္ရလွ်င္ ကံျပတ္၍ ဘ၀ခ်ဳပ္ျငိမ္ကာ သံသရာျပတ္ပါေတာ့သည္။ ၀ိပႆနာ၏ အျမင့္ဆံုးပန္းတုိင္းသည္ နိဗၺာန္ျဖစ္သည္။

ပရမတ္နဲ႕ ပညတ္

ပရမတၳ အေၾကာင္းကုိ ေျပာမယ္ဆုိရင္ ပညတ္ကုိသိထားမွ အဆင္ေျပႏုိင္ပါတယ္။ ေလာကုတၱရာအေၾကာင္းကို သိျခင္ရင္ ေလာကီအေၾကာင္းကို နားလည္ရပါမယ္ ေလာကုတၱရာဆုိတာ ေလာကလြန္ေျမာက္တဲ့တရားပါ ေလာကကုိ လြန္ေျမာက္ခ်င္ရင္ ေလာကီကုိ ျဖတ္သန္းသြားရပါတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ၾကီးကလဲ ပညတ္ကုိလဲမပယ္နဲ႕ ပရမတ္ကိုလဲမကြယ္ေစနဲ႕ ပညတ္ကုိသိပါေစ ပရမတ္နဲ႕ေရာေတာ့မေရာေစနဲ႕ လုိ႕ ဆံုးမထားပါတယ္။ ပညတ္ကို ရွင္းလင္းေအာင္ သိထားျပီး တရားႏွလံုးသြင္းရင္ ပရမတ္ကို သြင္းရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပညတ္ဆုိတာ ဘာလဲ ပရမတ္ဆုိတာဘာလဲ သိဖုိ႕ မွတ္သားဖူးသမွ်ထဲက အနည္းငယ္ကုိ တင္ျပပါတယ္….။
ပညတ္ အဟုတ္မရွိေသာ္လည္း အဟုတ္တကယ္ ရွိသလုိ၊ ေလာကသေကၤတအမွတ္ျဖင့္ ေခၚေ၀ၚေနၾကတဲ့ သေဘာဟာ ပညတ္ျဖစ္ပါတယ္။ လူမ်ဳိးအလုိက္၊ ေဒသအလုိက္ ေခၚေ၀ၚေျပာဆုိေနၾကတဲ့ အမည္နာမမ်ားဟာ လိမ္လည္လွည့္ပတ္ျခင္း မဟုတ္လုိ႕ မုသာ၀ါးဒ မျဖစ္ အကုသိုလ္က်ဴးလြန္ရာည္း မေရာက္ပါဘူး ေလာကီအလုိက္မွန္ကန္ေနျခင္းေၾကာင့္ သမုတိသစၥာ သတ္မွတ္ထားေသာအမွန္တရားျဖစ္ပါတယ္။ ပညတ္ဆုိတဲ့ သမုတိသစၥာနယ္မွာ ပုဂၢဳိလ္၊ သတၱ၀ါ၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ အတၱ၊ ဇီ၀ ေခြး၊ေၾကာင္၊ ၾကက္၊ ငွက္ စသျဖင့္ ေခၚဆုိ သံုးစြဲၾကပါတယ္။ လူမွာဆုိရင္လဲ ေခါင္း၊ ေျခ၊ လက္ ဆုိျပီ ကိုယ္အဂၤ ါအစိတ္အပိုင္းေတြ အေနနဲ႕လည္း ေခၚၾကပါတယ္။ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းမွာဆုိရင္လဲ ကား၊ အိမ္၊ စသျဖင့္ ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲၾကပါတယ္။ ပညတ္ဆုိတဲ့ အမည္နာမ အေခၚအေ၀ၚေတြဟာ လူမ်ဳိးအလုိက္၊ ေဒသအလုိက္၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ အမည္ေတြသတ္မွတ္ေပမယ့္၊ အဟုတ္အမွန္ရွိတဲ့ သေဘာမ်ဳိးမဟုတ္ပါဘူး။ ဥပမာ လူကုိဆုိရင္ေတာင္မွ လူမ်ဳိးအလုိက္ အေခၚအေ၀ၚမတူညီၾကပါဘူး ဆုိင္ရာလူမ်ဳိးနားလည္ေအာင္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေ၀ါဟာရနဲ႕သာလွ်င္ ေခၚဆုိၾကပါတယ္။ တစ္ျခားပစၥည္းမ်ား ဤကဲ့သုိသာလွ်င္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶအဘိဓမၼအရ အမွန္စင္စစ္ အရွိတရားက ခႏၶာငါးပါးျဖစ္တဲ့ ရုပ္နာမ္အစုသာလွ်င္ ျဖစ္ပါတယ္။ ရုပ္နာမ္တရားစုဟာ ခဏမစဲ တသဲသဲ အေဟာင္းအသစ္ ေျပာင္းလဲ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ျပိး အစားထုိးေနၾကပါတယ္။ ဘယ္လူမ်ဳိးျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္သတၱ၀ါျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္တိရိစာၧန္ျဖစ္ျဖစ္၊ ၃၁ ဘုံမွာ က်င္လည္ေနၾကတဲ့ အားလံုးဟာ ရုပ္နာမ္အစုက မလြတ္ပါဘူး အားလံုးဟာ ခႏၶာငါးပါးထဲမွာပဲ အက်ဳဳံး၀င္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပရမတ္ဆုိတာကေတာ့ '' ၀ိဇၨာမာေနန ပရေမာအေတၱာ ပရမေတၱာ'' လုိ႕ ဆရာၾကီးမ်ားရဲ႕ ၀ိျဂိဳလ္အရ အဟုတ္ရွိ၊ တကယ္ရွိ အမွန္ရွိျခင္းေၾကာင့္ ျမတ္သည္ဟုဆုိရတဲ့ သေဘာတရားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းဆုိရေသာ '' ပရေမာ ဥတၱေမာ အ၀ိပရိေတာအေတၱာ ပရမေတၱာ'' လုိ႕ ဋီကာေက်ာ္ဆရာမ်ား၏ အလုိအရ ေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိ၊ မေဖာက္မျပန္ျမတ္ေသာ သေဘာရွိျခင္းေၾကာင့္ ပရမတ္လုိ႕ ေခၚပါတယ္ ဒီလုိ မေဖာက္မျပန္ မွန္တဲ့ သေဘာရွိလုိ႕ ပရမတၳသစၥာ မေျပာင္းလဲေသာ အမွန္တရားလုိ႕ ေခၚပါတယ္။

ပရမတ္ (၄) မ်ဳိးရွိပါတယ္
၁။ စိတ္ ဆုိတဲ့ အာရုံကို ၾကံတတ္၊ သိတတ္ေသာသေဘာ။
၂။ ေစသသိက္ ဆုိတဲ့ စိတ္ႏွင့္အတူတကြ ယွဥ္ေဖာ္ယွဥ္ဖက္၊ ျဖစ္လွ်င္အတူတူ ပ်က္လွ်င္ အတူတူပ်က္တဲ့သေဘာ။
၃။ ရုပ္ဆုိတဲ့ အပူ၊ အေအးေၾကာင့္ အေျခအေနေဖာက္ျပန္ ေျပာင္းလဲမူ႕ရွိတတ္ေသာ သေဘာမ်ဳိး၊ အာရုံကုိၾကံတတ္ သိတတ္တဲ့ သေဘာမ်ဳိးမရွိပါ။
၄။ နိဗၺာန္ ဆုိတဲ့ ဒုကၡခပ္သိမ္း ခ်ဳပ္ျငိမ္းခ်င္းသေဘာ၊ နိဗၺာန္မွာ ဘံုနန္းျပသာဒ္မရွိ၊ စိတ္၊ ေစသသိတ္၊ ရုပ္ေတြမရွိ တစ္နည္း ဆုိရရင္ ခႏၶာငါးပါးမရွိ၊ ခႏၶာငါးပါးမရွိျခင္းေၾကာင့္ ''ေ၀ဒယိတသုခ'' ဆုိတဲ့ ခံစားမူ႕မရွိ '' သႏၱိသုခ'' ဆုိတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းမူ႕သာ ရွိပါတယ္။

ခႏၶာငါးပါးမွာလဲ သခၤတ၊ အသခၤတ ပရမတ္ (၂)မ်ဳိး ရွိပါတယ္

၁။ သခၤတပရမတ္
သခၤတပရမတ္ဆုိတာ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အဟာရ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေလးပါးတုိ႕ရဲ႕ ျပဳျပင္စီမံမူ႕မွ မလြတ္ကင္းေသးေသာ ရုပ္တရား၊ နာမ္တရားတုိ႕ကုိ ဆုိလုိပါတယ္ တစ္နည္းဆုိရေသာ္ ခႏၶာငါးပါးျဖစ္ပါတယ္ သခၤတနယ္အတြင္းမွာ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱသာ ရွိပါတယ္ ျဖစ္မူ႕နဲ႕ ပ်က္မူ႕ပဲ ရွိတယ္။ ပုဂၢဳိလ္၊ သတၱ၀ါ၊ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ မရွိပါ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ရုပ္နာမ္ဆုိတဲ့ ေလာကကုိ သုညတ (သို႕) သုည လုိ႕ ပဋိသမိၻဒါမဂ္ ပါ႒ိေတာ္မွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္
ရွင္အာနႏၵာ အေမး ။ ။ ''သုညေလာေကာ သေညာေလာကာတိ ဘေႏၱ ၀ုစၥတိ ကိတၱေတာ ႏေခါဘေႏၱ သုေညာ ေလာေကာတိ ၀ုစၥတိ'' ရုပ္နာမ္ ၂ ပါးဆုိတဲ့ ေလာကၾကီးကုိ သုညတ(၀ါ)သုညလုိ႕ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ ဘယ္လုိ အေၾကာင္းေၾကူာင့္ သုညတ(၀ါ) သုညလုိ႕ အရွင္ဘုရားေဟာေတာ္မူပါသလဲ။
ဗုဒၶအေျဖ ။ ။ ''ယသၼာစေခါ အာနႏၵာ သုညမိဒံအေတၱန ၀ါ အတၱနိေယန ၀ါ တသၼာ သေညာ ေလာေကာတိ ၀ုစၥတိ'' ခ်စ္သား အာနႏၵာ ရုပ္ဆုိတဲ့ ေလာကၾကီးမွာ အတၱ ဆုိတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ သတၱ၀ါ၊ ငါ၊ သူတစ္ပါး၊ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ၊ အသက္၊ လိပ္ျပာ၊ မရွိပါဘူး။ အတၱမရွိတဲ့ အတြက္ အတၱနိယ ဆိုတဲ့ ငါပုိင္ေသာ ပစၥည္း မဟုတ္ ဒါေၾကာင့္ ရုပ္နာမ္ဆုိတဲ့ ေလာကၾကီးကုိ သုညတ (၀ါ) သုညလုိ႕ ငါဘုရား ေဟာေတာ္မူတယ္။ `
ဒါေၾကာင့္ ပညတ္ဆုိတဲ့ အမည္နာမ အေခၚအေ၀ၚေတြဟာ အဟုတ္အမွန္တကယ္ ရွိတဲ့ဘေဘာမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး တကယ္အမွန္ရွိတာ ခႏၶာငါးပါးဆုိတဲ့ ရုပ္နာမ္ ႏွစ္မ်ဳိးသာ ျဖစ္တယ္ ဒါကုိ ထပ္ခ်ဳံ႕လုိက္ရင္ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ဆုိတဲ့ လကၡဏာေရး သံုးပါးပဲ ရပါတယ္ ဒီလကၡဏာေရး သံုးပါးကုိပဲ ထပ္ခ်ဳံ႕မယ္ဆုိရင္ ျဖစ္မူ႕နဲ႕ ပ်က္မူ႕ ႏွစ္ပါးပဲရပါတယ္။ ဒီျဖစ္ပ်က္ကုိ ထပ္ခ်ဳံ႕မယ္ဆုိရင္ သုညတ ဆိုတဲ့ သုည တစ္လံုးပဲ ရပါတယ္။

၂။အသခၤတပရမတ္
အသခၤတပရမတ္ဆုိတာ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အဟာရ၊ အေၾကာင္းတရား ၄ ပါးတုိ႕ရဲ႕ ျပဳျပင္စီရင္မူ႕ ကင္းလြတ္ျပီး ရုပ္တရား၊ နာမ္တရား ခႏၶာငါးပါး၊ အၾကြင္းမဲ့ ခ်ဴပ္ျငိမ္းမူ႕ ရုတ္သိမ္းသြားတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီခႏၶာငါးပါး ခ်ဳပ္ျငိမ္း ရုတ္သိမ္းသြားတဲ့အတြက္ ျဖစ္မူ႕ ပ်က္မူ႕မရွိ ခံစားမူ႕ ေ၀ဒယိတသုခမ်ဳိးလည္းမရွိ ေအးခ်မ္းမူ႕ သႏၱိသုခ သာ ရွိပါတယ္။ ထုိေအးခ်မ္းမူ႕ သႏၱိသခု အျမဲရွိျခင္းေၾကာင့္ နိဗၺာန္လုိ႕ ဆုိရပါတယ္ ထုိျငိမ္းခ်မ္းမူ႕ သႏၱိသုခ ရွိေသာ္လည္းပဲ ခံစားတဲ့ ပရိနိဗၺဴ ပုဂၢဳိလ္ဟူ၍မရွိ အနတၱ သာျဖစ္ပါတယ္ ဒါေၾကာင့္ နိဗၺာန္ကုိ သုညတ လုိ႕ ဆုိပါတယ္ တစ္နည္းအားျဖင့္ အသခၤတနယ္မွာ သုည တစ္လံုးသာျဖစ္ေပၚလာတယ္လုိ႕ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဤကဲ့သုိ႕ သခၤတပရမတ္နယ္မွာ သုညတစ္လံုး၊ အသခၤတနယ္မွာ သုညတစ္လံုး ေပါင္းသုည ႏွစ္လံုးေပၚလာေအာင္ ညဏ္ေရာက္ရင္ ၀ိပႆနာ ကိစၥ ေပါက္ေျမာက္ျပီလုိ႕ ဆုိႏုိင္ပါတယ္.....။